Het recht op schadeloosstelling, de strijd tussen consumenten en de macht van merken
Stel je voor: je werkt op je MacBook en je ruikt naar koffie terwijl je een plakkerig toetsenbord hebt. Je raadt het al, je collega morste koffie op je werkgereedschap terwijl jij in de wc was. Hoewel geïrriteerd en geërgerd, is de eerste vraag die in je opkomt, hoeveel het zal kosten om het te repareren.
Het apparaat zelf gaat misschien nog een uur of twee mee, maar de reparatiedoos is onvermijdelijk. Dus ga je naar de dichtstbijzijnde Apple winkel en daar begint het spel.
Kiezen
Om het probleem op te lossen, moet je eerst rekening houden met de ouderdom van het model en of je de Apple Care-garantie hebt afgesloten toen je je MacBook kocht. Indien de computer nog onder garantie is, zal de reparatie gratis zijn of onder bepaalde voorwaarden.
Maar wat als je niet onder de garantie valt of als de garantieperiode is verstreken?
In dat geval moet je bijna evenveel betalen als voor een gloednieuwe MacBook. Dit is het gebruikelijke scenario en het hangt allemaal af van de omvang van de schade.
Onlangs vertelde Julian, een journalist voor de Wall Street Journal (WSJ), dat hij na een probleem met zijn MacBook twee vreemde opties kreeg: de reparatiekosten van $799 betalen of een nieuwe MacBook van $999 krijgen.
Macht
Dit is waar merkmacht om de hoek komt kijken. Apple heeft het recht om voor reparaties de prijs van een nieuwe MacBook in rekening te brengen.
Deze praktijk doet zich niet alleen voor bij Apple, maar ook bij Google en andere reuzen op de markt. Dit roept ernstige vragen op, aangezien de klant de illusie van keuze heeft. Uiteindelijk zijn het de merken die zeer beperkte oplossingen opleggen.
Dit zou verklaren waarom de Amerikaanse regering wil ingrijpen.
Recht op schadeloosstelling
De regering van de VS overweegt maatregelen die de reparatie van elk gekocht product zouden garanderen. De autoriteiten vragen de fabrikanten om opheldering.
De meeste externe reparatiebedrijven kunnen een MacBook of vergelijkbaar apparaat niet repareren omdat ze geen toegang hebben tot originele vervangingsonderdelen, documentatie of informatie over de chips of hardware in het apparaat, en belangrijker nog, ze hebben niet de kennis om dit te doen.
Reparatie is alleen mogelijk als alle informatie van de fabrikant beschikbaar is. Bovendien zouden deze maatregelen de fabrikanten in staat stellen meer reserveonderdelen te verkopen, maar het lijkt erop dat dit aspect ingewikkelder is.
Reuzen als Apple maken immers enorme winsten door complete reparaties met de nodige onderdelen aan te bieden en zo de veiligheid, bescherming en beveiliging te garanderen.
Het merk legt uit dat als het werkplaatsen zou toestaan hun producten te repareren, dit een inbreuk op de veiligheid zou zijn en dat, als de reparatiestappen niet zorgvuldig worden gevolgd, het toestel zou kunnen ontploffen.
Het debat gaat dus tussen consumenten, fabrikanten en professionele herstellers. In het algemeen is het recht op reparatie noodzakelijk om de klanten oplossingen te bieden, aangezien zij ook de keuze hebben om hun product door Apple te laten repareren (als het om een merkproduct gaat), maar tegelijkertijd is de bescherming van de belangen van de fabrikanten ook belangrijk in de ogen van de overheid.
Tot we weten wie er wint.
